Week 8, mijn werk, YEAH!!!

Maandag 14 april:
Mijn eerste werkdag!

Moe, dat ben ik nu. Maar het was een goede dag! Het was allemaal wat makkelijker dan ik had verwacht. Ik help Clara met de 5-6 jarigen, erg schattig dus, en ik heb zelf niet al te veel verantwoordelijkheid. De activiteiten zijn pico en catamaran zeilen, windsurfen, paddleboarden en kayaken. Het is meer op de kinderen letten dan ze lesgeven, want ze zijn zo jong dat ze nog helemaal geen kracht hebben en voornamelijk willen spelen. We hebben vandaag nog niet met ze gewindsurft, maar dat komt morgen. Helaas is het weer nét deze week niet zo geweldig om kindjes les te geven, het is vrij koud en bewolkt en er staat een harde, aflandige wind. Verder kan ik al zeggen dat dit een zeer gezonde week voor mij gaat worden, want ik ben de hele dag hard bezig met peddelen, boten shouwen, rennen en warm blijven, dus misschien krijg ik hier ook eindelijk wat conditie.

Zaterdag 19 april:
I LOVE MY JOB!!! Ik ben zó blij dat ik dit doe. In het begin van de week was het natuurlijk een beetje wennen, ik wist nog niet hoe alles werkte, waar alles te vinden is, hoe alles gaat enz. Maar sinds donderdag heb ik de hele tijd zo’n YEAAH gevoel. Het is gewoon zo cool. Ik vind het wel grappig om gezag te hebben over die kindjes, dat ze aan mij vragen of ze het water in mogen, dat je ze kan zeggen wat ze moeten doen, dat je ze kan helpen en dan ook echt resultaat ziet. De activiteiten zijn afwisselend dus het wordt niet snel saai. Ik vind de windsurflessen nog steeds het leukst natuurlijk. De andere instructeurs zijn ook allemaal geweldig. Het is ook weer een internationaal groepje, Australië, Zuid Afrika, Nederland, Engeland, Ierland, Frankrijk, Italie... Ik wil hier niet meer weg. Vandaag is het zaterdag. Ik heb vrij, en ik verveel me nu al. Ik heb dit weekend overigens wel even nodig om wat bij te slapen en uit te rusten, want wat ben ik moe! 6 uur is voor mij behoorlijk vroeg om op te staan elke dag, helemaal na woensdag toen er een feestje van EF was. En donderdag ging ik met mijn gastgezin naar “Billy Elliot the musical” in een van de mooiste theaters van Sydney (niet het opera house). Het was geweldig, supergoed, maar ik kon na de pauze absoluut niet meer focussen en viel de hele tijd bijna in slaap, hoe hard ik dit ook probeerde tegen te gaan. Ook zitten mijn hele voeten en benen vol met krassen, sneeën, blaren, schaafwonden en dat soort dingen, en heb ik overal spierpijn, maar dat maakt niet uit.

Maandag, na mijn eerste werkdag, wist ik nog niet of ik dit wel 2 weken wilde doen. Ik vond dat ik er ook wel wat voor mocht krijgen, omdat ik toch hard meehielp met de wat minder leuke dingen zoals opruimen, sjouwen enz. Woensdag vroeg ik of ik mijn reiskosten kon terugkrijgen, 43 dollar per week, en dat was geen enkel probleem. Maar nu hoef ik er echt geen geld meer voor te krijgen, ik vind het super leuk en zie al op tegen het einde. Dat Jono, de eigenaar, mij vraagt of ik van koffie of warme chocolademelk houd en me vervolgens 3 dollar geeft om dat voor mezelf te gaan kopen, vind ik veel leuker dan een echt salaris.